An Index of Wood

De houten toetsen van de marimba zien er uit alsof ze vers gekapt zijnhet instrument klinkt wat mij betreft ook zoals de bomen in een woud zou moeten klinken. Met An Index of Wood wilde ik een catalogus maken, een kleine atlas van houten klanken. In No. 1 heb ik de liefdeballade Rose, Liz van Guillaume de Machaut onderworpen aan allerlei uitrekkingen en ik vertaalde de drie oorspronkelijke stemmen naar de vier stokken op de marimba.

Door de continue tremoli lijkt dit stuk op een nerveuze manier te zingen. In No. 2 wilde ik onderzoeken hoe ik zo traag mogelijk van hoog naar laag kon afdalen, met patronen die op allerlei manieren onvoorspelbaar zijn. De grilligheid van de patronen versterkt de onafwendbare weg naar de bodemals een vallend boomblad dat langzaam naar beneden dwarrelt.

In No. 3 heb ik materiaal uit het slotdeel van mijn eerdere werk The River Beneath Us gebruikt. Net zoals in het oorspronkelijke deel, ontstaat de vorm hier door proporties en patronen, die op hun beurt structuren en betekenissen vormen. No. 4 is een lied zonder melodie. Net zoals in No. 2 zijn ook hier de patronen grillig, maar niet zo onvoorspelbaar als voorheen. Als je goed luistert, hoor je onder alles door een lange zanglijn verschijnen. No. 5 is het snelste deel. Dat wil zeggen: de noten zijn snel maar de harmonie lijken meer op die van een lied met coupletten en refreinen.

De topnoten zijn hier stippen die je in gedachten, als je er een klinkend potlood op los zou laten, door kunt trekken tot lijnen. Uitvoeringsaanwijzing: individuele delen of een selectie van delen uit An Index of Wood kunnen afzonderlijk worden uitgevoerd, in elke gewenste volgorde. Bij een uitvoering van het volledige werk moeten de delen echter in de gegeven volgorde worden gespeeld.